Γενικά και συγκεκριμένα σημάδια παρασίτων στο ανθρώπινο σώμα

Τα σημάδια των παρασίτων στο ανθρώπινο σώμα εξαρτώνται από τον τύπο ενός συγκεκριμένου παρασίτου και των προϊόντων της ζωής του. Ένα από τα πιο συνηθισμένα σημάδια της παρουσίας παρασίτων στο σώμα είναι η εντερική και γαστρική ταλαιπωρία.

Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία της ΠΟΥ, περίπου το 95% του συνολικού πληθυσμού της γης μολύνεται από παράσιτα - μικροοργανισμούς που υπάρχουν και τρώνε εις βάρος άλλων οργανισμών. Συχνά, αγνοούνται σημάδια παρασίτων στο ανθρώπινο σώμα, αφού ορισμένοι από αυτούς προσαρμόστηκαν πολύ καλά και τα σημάδια μπορούν να θεωρηθούν λάθος για άλλες ασθένειες.

Ποικιλίες παρασίτων που συχνά επηρεάζουν το ανθρώπινο σώμα

Το ανθρώπινο σώμα είναι πιο συχνά κατοικημένο:

• Askarides?
• pinworms;
• αγκυλοσωμάτια.
• Lamblia;
• Blazogovans;
• Πρωταθλητής ταύρων;
• ευρεία ταινία?
• Κεφάλαιο χοιρινού κρέατος.
• Echinococcus;
• Trichinella.

Τα ελμινθλικά είναι το γενικό όνομα των σκουληκιών που υπάρχουν σε έναν ζωντανό οργανισμό. Με απλά λόγια, σκουλήκια. Κατατάσσονται σύμφωνα με τους ακόλουθους τύπους: σκουλήκια κορδέλας (κυστεόδες), πιατάκια (trematodes) και στρογγυλά σκουλήκια (νηματώδη). Ο πιο συνηθισμένος τύπος ελμινών είναι στρογγυλά σκουλήκια.

Έχουν ένα στρογγυλό σχήμα και ζουν κυρίως στα έντερα, των διαφόρων τμημάτων του. Μερικοί από τους εκπροσώπους, για παράδειγμα, Trichinelles, μπορούν να μεταναστεύσουν σε όλο το σώμα. Τα έντερα είναι ο κύριος χώρος για τη ζωή των στρογγυλών σκουληκιών από εκπροσώπους παρασίτων ταινιών - ταύρο και χοιρινές ταινίες, ευρεία ταινία, Echinococcus. Οι διαστάσεις των εξεταζόμενων παρασίτων μπορούν να φτάσουν σε μήκος αρκετών μέτρων. Μερικοί από αυτούς αρχίζουν να αναπτύσσονται έξω από το ανθρώπινο σώμα.

Οι ταύρο και οι χοιρινές ταινίες, για παράδειγμα, διεισδύουν στα έντερα στο ενδιάμεσο στάδιο. Οι Ensaliers μπορούν να εγκατασταθούν σε διάφορα όργανα. Τρέφονται με κύτταρα αίματος, επιπλέον, μπορούν να χρησιμοποιήσουν εντερικά περιεχόμενα, βλέννα κλπ. Το μήκος τους φτάνει μέχρι και μισό μέτρο. Αυτές περιλαμβάνουν το ήπαρ και το αιλουροειδές bicom, το σχιστοσωματικό κ.λπ., από τον τύπο ανάπτυξης των ελμινθών, χωρίζονται σε βιοαελιές, geogelminters και παράσιτα επαφής.

Οι Biogelminters περνούν το στάδιο της ωρίμανσης και της ανάπτυξης σε ζωικούς οργανισμούς. Αυτό, για παράδειγμα, το Toxocar, τα ταύρο και οι χοιρινές ταινίες κλπ. Η Geogelminters αναπτύσσεται στο έδαφος. Και εισέρχονται στο άτομο μέσω του δέρματος ή με την κατάποση. Αυτά περιλαμβάνουν πολλούς τύπους στρογγυλών σκουληκιών. Επικοινωνήστε με τα παράσιτα να διεισδύουν μέσα σε ένα άτομο με άμεση επαφή με άλλο άτομο. Η εντεροβίωση είναι μία από τις ασθένειες που μεταδίδονται από παράσιτα επαφής, pinworms.

Πώς συμβαίνει η μόλυνση

Μπορείτε να μολυνθείτε από προνύμφες παρασίτων με την κατανάλωση μη επεξεργασμένων τροφίμων (ψάρι, ακρωτήριο), κακώς πλυμένες καλλιέργειες λαχανικών και φρούτων, όταν δάγκωμα εντόμων, κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής, του εγχώριου νερού και της κατάποσης του νερού, ενώ κολυμπούν σε λίμνες, από τα κατοικίδια ζώα μέσω του εδάφους.

Γενικά σημάδια της παρουσίας ελμινθίων

Πολύ συχνά είναι αρκετά δύσκολο να αναγνωριστεί η παρουσία παρασίτων που εξετάζονται στο σώμα του ατόμου. Και πολλά συμπτώματα μπορούν να θεωρηθούν λάθος για μια χρόνια ασθένεια και να το αντιμετωπίσουν ανεπιτυχώς. Τα συμπτώματα της νόσου μπορεί να ποικίλουν ανάλογα με την ποικιλία των σκουληκιών, τον τόπο εντοπισμού και την ποσότητα τους. Υπάρχουν όμως κοινά σημάδια παρασίτων στο ανθρώπινο σώμα.

Αλλεργία

Ως αποτέλεσμα των μεταβολικών διεργασιών, τα σκουλήκια διακρίνουν τοξικά στοιχεία που διεισδύουν στο σύστημα αίματος και συμβάλλουν στην εμφάνιση αλλεργικών εκδηλώσεων. Το εξάνθημα μπορεί να εμφανίζεται και να εξαφανιστεί περιοδικά. Μια τέτοια αλλεργία αντιμετωπίζεται ελάχιστα με δερματολογικούς παράγοντες.

Μπορεί να εμφανιστεί αλλεργία:

• δάκρυ, σκληρές βλεφαρίδες και επιπεφυκίτιδα
• ΧΡΟΝΗ ΡΥΘΜΙΣΗ
• Σχέδιο αναπνοής, βήχα
• εξάνθημα στο δέρμα, ξεφλούδισμα και ερυθρότητα, καύση
• Ροζ χέλια, έκζεμα
• μαρμελάδες στις γωνίες και φλεγμονή των συνόρων του στόματος
• Η λευκοκυττάρωση είναι μια αύξηση των λευκοκυττάρων αίματος
• ψώρα στην περιοχή του πρωκτού (pinworms) και στο σώμα
• Πρόβλημα δέρμα και ακμή
• Άσθμα και ξηρό βήχα (αγκυλοστόμα)
• τριχόπτωση

Σύνδρομο γαστρικής και εντερικής δυσφορίας

Πολλά παράσιτα καλύπτουν τα μεγάλα και τα μικρά έντερα του ατόμου. Συνδέονται στους τοίχους, τους ερεθίζουν και συμβάλλουν στην εμφάνιση φλεγμονωδών διεργασιών στα όργανα. Η λειτουργία της αναρρόφησης των θρεπτικών ουσιών, ειδικά των λιπαρών ουσιών, είναι μειωμένη.

Μια μεγάλη ποσότητα λίπους στα κόπρανα μπορεί να βρεθεί με εργαστηριακές μεθόδους.

Στασιμότητα της χολής

Λόγω των τεράστιων μεγεθών τους, ορισμένα παράσιτα μπορούν να εμποδίσουν τους χολικούς αγωγούς και να προκαλέσουν δάση χυτικής οδού. Αυτά τα σημάδια μπορούν να προκαλέσουν άλλες, πιο σοβαρές ασθένειες του ήπατος.

Δυσκοιλιότητα

Τα σκουλήκια μπορούν να φράξουν τον εντερικό αυλό. Συχνά τα σημάδια των παρασίτων στο ανθρώπινο σώμα εκδηλώνονται από συμπτώματα όπως η δυσκοιλιότητα και μπορούν ακόμη και να οδηγήσουν σε εντερική απόφραξη.

Διάρροια

Η Diarya είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα μόλυνσης με ελμινάρια. Οι προσταγλανδίνες, οι οποίες παράγονται από παράσιτα, οδηγούν σε ένα συχνό υδαρή σκαμνί.

Δυσκολία

Λόγω της εξασθενημένης εντερικής λειτουργίας, τέτοιου είδους συμπτώματα όπως η διάρροια, η δυσκοιλιότητα, ο σχηματισμός περίσσειας αερίου εμφανίζονται, γεγονός που μπορεί να θεωρηθεί λάθος για δυσβίωση. Αλλά σε αυτή την περίπτωση, η θεραπεία με αντιβιοτικά και προβιοτικά δεν δίνει θετικά αποτελέσματα.

Μείωση της ασυλίας

Τα παράσιτα τρέφονται με αυτό που τρώει ένα άτομο. Απορροφούν τα περισσότερα από τα θρεπτικά συστατικά.

Λόγω της συνεχούς απόκρισης του ανοσοποιητικού συστήματος στην παρουσία "ξένων", οι άμυνες του σώματος μειώνονται, η ανοσία εξασθενεί. Αυτό εκδηλώνεται από συχνές κρυολογήσεις, μια παράλογη αύξηση της θερμοκρασίας, έναν καπνό στο σώμα, κλπ.

Πόνο και μύες αρθρώσεων

Τα σκουλήκια μπορούν να επηρεάσουν διαφορετικά όργανα. Τα Trichinelles, για παράδειγμα, εγκατασταθούν στον μυϊκό ιστό και μπορούν να το βλάψουν. Αυτή είναι η απάντηση του σώματος στη ζωτική δραστηριότητα των παρασίτων.

Αλλαγή σωματικού βάρους

Ένα από τα σημάδια της ελμινθίας είναι η μείωση του σωματικού βάρους ή της παχυσαρκίας. Η μείωση του βάρους συμβαίνει λόγω της αδυναμίας απόκτησης θρεπτικών ουσιών από τα καταναλωμένα προϊόντα. Και την αύξηση του βάρους, ως αποτέλεσμα της αντίδρασης του σώματος, η ανάγκη "αποθεμάτων για φαγητό για το μέλλον". Ως εκ τούτου, πριν από τη λήψη απόφασης σχετικά με το σύνολο ή την απώλεια βάρους, είναι απαραίτητο να υποβληθεί σε πλήρη εξέταση για τα παράσιτα στο ανθρώπινο σώμα.

Αναιμία

Ορισμένα παράσιτα, Trichomonas, για παράδειγμα, μπορούν να επηρεάσουν διάφορα ανθρώπινα όργανα, συμπεριλαμβανομένου του αίματος. Τρώγοντας τα κύτταρα του, η ελμινθίαση προκαλεί αναιμία και έλλειψη σιδήρου.

Αβαταμίνωση

Ένα άτομο δεν διαθέτει χρήσιμες ουσίες και βιταμίνες, οι οποίες προκαλούν ανεπάρκεια βιταμίνης. Αυτή είναι η συνέπεια της λαιμών των παρασίτων.

Νευρικότητα, διαταραχή ύπνου

Η αϋπνία, ένας κακός σύντομος ύπνος, μπορεί να είναι η απάντηση του νευρικού συστήματος στην παρουσία "παράνομων" κατοίκων. Μερικοί ελμινθικοί τη νύχτα πηγαίνουν έξω από τον πρωκτό, για να βάλουν τις προνύμφες. Αυτό μπορεί να προκαλέσει δυσφορία και κνησμό, γεγονός που το κάνει συχνά να ξυπνήσει και δεν επιτρέπει να ξεκουραστεί πλήρως.

"Σύνδρομο χρόνιας κόπωσης"

Στο πλαίσιο της γενικής τοξικότητας του σώματος, η έλλειψη βιταμινών και θρεπτικών ουσιών που απορροφώνται από παράσιτα, το άτομο μπορεί να αισθάνεται σταθερή κόπωση, μείωση της συγκέντρωσης, απάθειας και επιδείνωσης της μνήμης.

Ογκολογία

Η παρουσία παρασίτων δεν επηρεάζει καλύτερα το ανθρώπινο σώμα στο σύνολό του. Η φυσιολογική λειτουργία όλων των οργάνων είναι μειωμένη, συμβαίνει φλεγμονή, μειωμένη φλεγμονή, μειώνεται η ανοσία. Η παραβίαση της κανονικής λειτουργίας του σώματος λόγω της επίδρασης των παρασίτων μπορεί να οδηγήσει σε θλιβερές συνέπειες.

Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι όλα αυτά τα σημάδια, με παρατεταμένη δράση, μπορούν να προκαλέσουν το σχηματισμό όγκων και νεοπλασμάτων.

Φλεγμονή του λάρυγγα και του αναπνευστικού συστήματος

Τα σκουλήκια μπορούν να ταξιδέψουν μέσα από το σώμα. Έχοντας φτάσει στην αναπνευστική οδό, προκαλούν ισχυρό βήχα, αμυγδαλίτιδα και αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος. Ως αποτέλεσμα της ζωής τους, ακόμη και το άσθμα ή η πνευμονία μπορούν να αναπτυχθούν.

Μην αγνοείτε όλα τα είδη των συμπτωμάτων που υποδεικνύουν παραβίαση του σώματος. Στις πρώτες εκδηλώσεις των σημείων οποιασδήποτε από τις ασθένειες, πρέπει να συμβουλευτείτε αμέσως έναν γιατρό, να περάσετε από τις διαδικασίες για να ελέγξετε τα παράσιτα. Αυτό θα σας επιτρέψει να πάρετε έγκαιρη θεραπεία και δεν θα επιτρέψει την καταστροφική επίδραση των τοξινών να βλάψει τον τρόπο σας. Η μακροπρόθεσμη διαπίστωση των σκουληκιών στο ανθρώπινο σώμα μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη σοβαρών παθήσεων, συμπεριλαμβανομένων ογκολογικών ή χρόνιων μορφών υφιστάμενων ασθενειών.

Ειδικά συμπτώματα μόλυνσης παρασίτων

Εκτός από το γενικό, υπάρχουν ορισμένα ειδικά σημάδια της παρουσίας παρασίτων στο ανθρώπινο σώμα, τα οποία είναι εγγενή σε γυναίκες και άνδρες ξεχωριστά.

Για τις γυναίκες είναι:

• παραβίαση του κύκλου της τακτικής εμμηνόρροιας ·
• κολπική δυσβολία, μυκητίαση.
• φλεγμονή των ωοθηκών, των νεφρών, της ουροδόχου κύστης.
• Ινικό της μήτρας.
• αγονία.

Για τους άνδρες, εκδηλώνεται η υπό εξέταση ασθένεια:

• σεξουαλική δυσλειτουργία.
• Η παρουσία πέτρες άμμου ή νεφρών, ουροδόχος κύστη.
• φλεγμονή του αδένα του προστάτη.
• ψυχικές διαταραχές.

Διαφορές στα σημάδια σε παιδιά και ενήλικες

Όταν οι προνύμφες των παρασίτων χτυπούν, αντιμετωπίζουν 3 επίπεδα προστατευτικά εμπόδια:

• σάλιο;
• γαστρικός χυμός;
• Τοπική εντερική ασυλία.

Σε ένα παιδικό, ακόμα εύθραυστο οργανισμό, αυτή η προστασία μπορεί να μην λειτουργήσει. Και είναι τα παιδιά που είναι πιο ευαίσθητα στην υπό εξέταση ασθένεια. Το καλοκαίρι, όταν τα παιδιά βρίσκονται συνεχώς στο δρόμο, ο κίνδυνος μολυσμένου με ελμινθιά είναι πολύ υψηλός. Οι τρόποι μόλυνσης για τα παιδιά είναι περισσότερο από αρκετό: τα παιδικά sandbox, τα κατοικίδια ζώα, δεν πλένονται πάντα φρούτα και λαχανικά, κολύμπι σε δεξαμενές. Επιπλέον, αυτό ισχύει ιδιαίτερα για το μικρότερο, την επιθυμία να δοκιμάσετε τα πάντα.

Η συνήθεια του πιπίλισμα των δακτύλων προσθέτει μόνο την πιθανότητα να πιάσει μια ελμινθική εισβολή. Οι πιο συνηθισμένοι τύποι παρασίτων στα παιδιά περιλαμβάνουν: Pinworms, Ascaris, Vlasov, Toxocar. Οι συμβουλές είναι μικρά λευκά σκουλήκια, όχι περισσότερο από 1 cm σε μέγεθος. Πηγαίνουν έξω και βάζουν τα αυγά τους κοντά στον πρωκτό. Ως εκ τούτου, η παρουσία τέτοιων παρασίτων συνοδεύεται πάντοτε από κνησμό γύρω από τον πρωκτό. Οι Askarides είναι μεγαλύτερες, το μήκος τους μπορεί να φτάσει τα 40 cm!

Με την ελμινθική εισβολή, τα παιδιά, πρώτα απ 'όλα, παρατηρούν τέτοια σημάδια όπως η έλλειψη όρεξης, η χάλια του δέρματος, η μείωση του σωματικού βάρους. Μια καθυστέρηση στην ψυχική και σωματική ανάπτυξη, η διαταραχή της μνήμης μπορεί επίσης να υποδεικνύει την παρουσία παρασίτων. Με τη ζωή τους, τα σκουλήκια προκαλούν παραβίαση του μεταβολισμού, μείωση της ανοσίας σε ένα παιδί. Όλα αυτά εκδηλώνονται από συχνές ιογενείς λοιμώξεις, αλλεργικές αντιδράσεις.

Λάβετε υπόψη ότι ένα τέτοιο φαινόμενο όπως ο "βρούλος" (λείανση με δόντια) θεωρείται ένα από τα σημάδια της παρουσίας παρασίτων στο ανθρώπινο σώμα και συχνά ενοχλεί τα μωρά σε ένα όνειρο. Οι γονείς πρέπει να δώσουν προσοχή σε αυτό το γεγονός και να διεξάγουν εξέταση του παιδιού για παράσιτα. Πολύ συχνά, τα σκουλήκια ζουν στα έντερα, έτσι τα παιδιά μπορούν να έχουν προβλήματα με τα σκαμνιά, το μετεωρισμό, τον εμετό, τον πόνο στην επιγαστρική.

Διάγνωση παρασίτων

Το κύριο πρόβλημα στη διάγνωση των παρασιτικών ασθενειών είναι ότι μεταμφιέζονται όσο πολλές χρόνιες ασθένειες και είναι πολύ δύσκολο να αναγνωρίσουμε τις πραγματικές αιτίες των συμπτωμάτων.

Πώς να καθορίσετε την παρουσία παρασίτων

Σε περίπτωση βλάβης σε ένα ή άλλο όργανο και ιστούς, κυριαρχούν τα χαρακτηριστικά χαρακτηριστικά.

Στα έντερα

Το πιο ευνοϊκό μέρος για τη ζωή των παρασίτων: η υγρασία είναι υψηλή, η θερμοκρασία είναι ζεστή, το pH είναι ουδέτερο. Συμπτώματα εντερικής βλάβης:

• δυσκοιλιότητα;
• διάρροια;
• φούσκωμα;
• εντερική απόφραξη.
• σπαστικός πόνος, πόνος στην κοιλιά.
• μείωση του σωματικού βάρους.
• κάνω εμετό;
• νευρικότητα;
• Έλλειψη (ή αύξηση) όρεξη.

Ένα άτομο ξεπερνάει την ανικανότητα, την κόπωση, την απροθυμία να μετακινηθεί.

Στο στομάχι

Με παρασιτική εισβολή, σημειώνονται τα ακόλουθα σημάδια:

• ναυτία;
• ρέψιμο;
• σάλιωμα;
• σοβαρότητα και έκρηξη του στομάχου.
• διάρροια;
• αιμορραγία κατά τη διάρκεια των κινήσεων του εντέρου.
• κνησμός στην πρωκτική περιοχή λόγω των pinworms.
• Βήχας λόγω ερεθισμού των γαστρικών νευροϋποδοχείς.

Με την εντερική ακμή, είναι δυνατά τα πτύελα με κλάσματα αίματος.

Στο ήπαρ

Συμπτώματα:

• πόνος στο δεξί υποχονδρικό.
• ρέψιμο;
• ναυτία;
• αλλεργική κνίδωση ·
• κιτρίνισμα του σκληρού, των βλεννογόνων και του δέρματος.
• απώλεια λαμπτήρων μαλλιών.
• αδυναμία;
• ευερέθιστο;
• αναιμία.

Υπάρχει ένα έντονο πρήξιμο των ποδιών, κοιλιά.

Με ζημιά στην καρδιά

Τα σημάδια πνευμονικής και καρδιακής ανεπάρκειας σημειώνονται πάντα.

• βήχας;
• δύσπνοια;
• νευρικότητα, φόβος?
• αδυναμία;
• πόνος στο στήθος?
• αρρυθμία, βραδυκαρδία.
• θερμοκρασία, πυρετός σε εναλλαγή με ρίγη.
• Πιέσεις της αρτηριακής πίεσης.
• ίδρωμα;
• χαστούκια του προσώπου, λαιμός.
• αναιμία.

Υπάρχουν σημάδια υποξίας: κυάνωση του δέρματος των δακτύλων, ένα τρίγωνο των ρινομπιλικών και βλεννογόνων μεμβρανών.

Στους πνεύμονες

Χαρακτηριστικά συμπτώματα:

• δύσπνοια;
• δυσκολία στην αναπνοή.
• περιόδους ξηρού βήχα.
• ασθματικά βρογχόσπαστα.
• αλλεργική ρινίτιδα, φτάρνισμα.
• πόνος στο στήθος
• γρήγορος παλμός.
• ναυτία.

Ίσως ο διαχωρισμός των πενιχρών πτυέλων αφρού με κύτταρα αίματος.

Κάτω από το δέρμα

Εξωτερικά συμπτώματα:

• Κρυμμένο κόκκινο μικρό εξάνθημα, μεγάλες φουσκάλες στο δέρμα.
• εξελκώσεις, αποστήματα, κονδυλωμάτων, έκζεμα.
• πυρετός;
• Νυχτερινή εφίδρωση?
• πυκνές κινητές περιοχές όγκου κάτω από το δέρμα.
• αναιμία.

Ο αλλεργικός βήχας, η μύτη που τρέχει συχνά αναπτύσσεται.

Στα μάτια

Διακριτικά συμπτώματα:

• φλεγμονή του επιπεφυκότα, συνοδευόμενη από καύση και κνησμό.
• Η σκάλισμα στα μάτια και ο πόνος όταν μετακινεί το βλέμμα στο πλάι, επάνω?
• Πτήση μύγες, λασπώδη νήματα μπροστά στα μάτια.
• ξηρά βλεννογόνο μάτια.
• πρόσκληση όρασης αντικειμένων, διακλάδωση.
• πονοκεφάλους, ζάλη.
• πρήξιμο των βλεφάρων.
• Sineva κάτω από τα μάτια.

Παρατηρείται σημαντική επιδείνωση της οπτικής οξύτητας.

Στο αίμα

Τα παράσιτα που ζουν στο αίμα μπορούν να ζήσουν τόσο σε ερυθρά αιμοσφαίρια όσο και στο πλάσμα και στα λευκά αιμοσφαίρια. Τύποι παρασίτων:

• Η Mansonella είναι μια στιλπνότητα που μπορεί να μεγαλώσει μέχρι 8 εκατοστά. Προκαλεί ζάλη, πόνο στο κεφάλι και αρθρώσεις, πυρετό, δερματικά προβλήματα, μούδιασμα των ποδιών.
• Η αιμοσπορίδια είναι μονοκύτταρα ερυθροκύτταρα που ζουν σε ερυθρά αιμοσφαίρια.
• Tripanosomes - Unicellular, προκαλώντας ασθένεια Shagas και νόσο ύπνου.
• Ελονοσία plasmodium.

Η παρασύτωση μεταμφιεσμένη ως χιλιάδες ασθένειες, επομένως είναι αδύνατο να το προσδιοριστεί οπτικά, χωρίς εργαστηριακή έρευνα. Η περίοδος θεραπείας εξαρτάται από την ακρίβεια της διάγνωσης και την ταυτοποίηση των παρασίτων στο παλαιότερο στάδιο της λοίμωξης.

Συμπτώματα ασθενειών που προκαλούνται από παράσιτα

Πολύ συχνά η ασθένεια ονομάζεται παράσιτο που το προκαλεί.

Ακαριδάς

Ο αιτιολογικός παράγοντας της νόσου είναι ο σκουλήκι του αρχαιού, ο οποίος εντοπίζεται στα ανθρώπινα έντερα. Ο βαθμός της νόσου εξαρτάται από την ηλικία του ασθενούς, τη σοβαρότητα και τη συνταγή παρασιτικής εισβολής.

Τα συμπτώματα της ασκαρίας εκδηλώνονται ως εξής:

• ένα αλλεργικό εξάνθημα που εντοπίζεται στα πόδια, τις βούρτσες και το σώμα του ασθενούς.
• αύξηση των δεικτών θερμοκρασίας, πυρετός.
• γενική αδυναμία και κακουχία.
• εφίδρωση τη νύχτα και τη μέρα.
• Διεύρυνση του ήπατος και πόνος στον πόνο στο υποχονδρικό.
• έλλειψη όρεξης και ναυτίας ·
• πόνο και κράμπες στην κοιλιά.
• δυσκοιλιότητα και διάρροια.
• απώλεια βάρους ή αύξηση ·
• Ο βήχας, η δύσπνοια και ο θωρακικός πόνος εμφανίζονται κατά τη διάρκεια της μετανάστευσης του Ascaris και του εντοπισμού τους στους πνεύμονες.
• αϋπνία;
• μείωση των γνωστικών ικανοτήτων ·
• σπασμοί ·
• Μηχανικός ίκτερος και εντερικός απόφραξη.

Ηκύνη

Ο αιτιολογικός παράγοντας της νόσου είναι μια αλυσίδα ταύρων. Η tusiarinchosis εκδηλώνεται από τα ακόλουθα συμπτώματα:

• ναυτία, καούρα και παροτρύνη στον εμετό.
• ενισχυμένη σάλιο.
• δυσφορία στα έντερα, η οποία εκδηλώνεται από μετεωρισμό, δυσκοιλιότητα, διάρροια.
• εντερική απόφραξη.
• μπλοκάρισμα της χολικής οδού ·
• γενική αδυναμία και κακουχία.
• αναιμία και ανεπάρκεια βιταμινών.
• ζάλη και πονοκεφάλους.
• αϋπνία;
• ευερεθιστότητα και νευρικότητα.
• DOT στο έργο του καρδιαγγειακού συστήματος, τα οποία εκδηλώνονται από ταχυκαρδία και υπόταση.

Εντεροβίωση

Η ασθένεια προκαλείται από σκουλήκια περικοπών, τα οποία ονομάζονται επίσης σκουλήκια. Αυτή είναι η πιο συνηθισμένη παρασιτική ασθένεια που εμφανίζεται σχεδόν σε κάθε δεύτερο άτομο. Συμπτώματα εντεροβιώδους:

• Η κνησμό στον πρωκτό, ο οποίος εκδηλώνεται συχνότερα τη νύχτα, η οποία προκαλείται από τη μετανάστευση των θηλυκών πενταρών για την τοποθέτηση αυγών στο ορθό.
• τοπική ερυθρότητα του δέρματος γύρω από τον πρωκτό, μέχρι το σχηματισμό έκζεμα.
• βουξισμός, διαταραχές του ύπνου, κόπωση, νευρικότητα και ευερεθιστότητα.
• ακράτεια ούρων στα παιδιά.
• σπασμοί και κοιλιακός πόνος.
• επιδείνωση και έλλειψη όρεξης ·
• δυσκοιλιότητα και διάρροια.
• αυξημένος σχηματισμός αερίου και δυσφορία στα έντερα.
• ναυτία και έμετο.
• αλλεργίες που εκδηλώθηκαν ως ατοπική δερματίτιδα, αλλεργική επιπεφυκίτιδα, άσθμα.
• ζάλη και πονοκεφάλους.
• μείωση των γνωστικών ικανοτήτων ·
• επιδείνωση της μνήμης και της προσοχής.
• Αυξημένη νευρικότητα και ευερεθιστότητα.

Τοξοκάρρωση

Ο αιτιολογικός παράγοντας της νόσου είναι ένας παρασιτικός σκουλήκι Toxocar, ο οποίος επηρεάζει τα όργανα και τους ιστούς ενός ατόμου. Η ασθένεια είναι ευρέως διαδεδομένη επειδή για μεγάλο χρονικό διάστημα είναι κρυμμένο με σκοτεινά και ασαφή συμπτώματα. Τα ρητά κλινικά συμπτώματα εκδηλώνονται στα τελευταία στάδια της λοίμωξης.

Σημάδια Toxocarosis:

• Το κύριο σύμπτωμα αυτής της νόσου είναι τα αλλεργικά εξανθήματα στο δέρμα που εξαπλώνεται σε όλο το σώμα.
• Το οίδημα του Quincke αναπτύσσεται ως αποτέλεσμα της διόγκωσης του δέρματος στο πάνω μέρος του προσώπου και του λαιμού, το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε ασφυξία και θάνατο του ασθενούς.
• Το βρογχικό άσθμα εκδηλώνεται με τη μορφή παροξυσμικού επίμονου ξηρού βήχα με στοιχεία πτυέλων. αύξηση των δεικτών θερμοκρασίας ·
• απώλεια όρεξης, πονοκεφάλους.
• Αύξηση των λεμφαδένων.

Σε περίπτωση τοξοκάρρωσης, τα σκουλήκια είναι σε θέση να μεταναστεύσουν και να εντοπιστούν στα εσωτερικά όργανα, στα μάτια, στον εγκέφαλο και στους ιστούς της επιδερμίδας.

Ανοσοσωμιδίωση

Οι αιτιολογικοί παράγοντες της νόσου είναι ελμινθικά, αγκυλοστομίδια και μη -core. Συμπτώματα της νόσου:

• Η κνίδωση και η δερματίτιδα, όταν οι προνύμφες διεισδύουν μέσα από το δέρμα, στη συνέχεια στον τόπο διείσδυσης σχηματίζουν διόγκωση, γεγονός που προκαλεί καύση και κνησμό.
• Οι βρογχίτες, η τραχειίτιδα, η λαρυγγίτιδα παρατηρούνται κατά τη μετανάστευση των παρασίτων στο ανθρώπινο σώμα, στην περίπτωση αυτή ο ασθενής βασανίζεται από βήχα, δύσπνοια, βραχνάδα.
• Κοιτάζοντας личин επόμενη, р р ж ж ж ж ж ж ж ж ж ж ж ж ж ж з з з з з з з з з з з з з з з з з з з ARпRINE;
• ευερεθιστότητα, κόπωση, αϋπνία.

Δυσχεροτρία

Η ασθένεια προκαλεί ευρεία ταινία. Συμπτώματα της νόσου:

• απώλεια βάρους ·
• διάρροια και δυσκοιλιότητα.
• επιδείνωση της όρεξης ·
• θερμοκρασία υποτιμώματος.
• αυξημένη κόπωση και κόπωση.
• την παρουσία σκουληκιών με τη μορφή λευκών κορδέλων στα κόπρανα.
• σπασμοί και κοιλιακός πόνος.
• αναιμία;
• ζάλη και πονοκεφάλους.
• ρωγμές και κόκκινα σημεία στη γλώσσα.
• Παθολογικά διαδικασίες στο στόμα και τον οισοφάγο.
• εντερική απόφραξη.
• κατάθλιψη.

Τενίωση

Ο αιτιολογικός παράγοντας της νόσου είναι μια αλυσίδα χοιρινού κρέατος που εντοπίζεται στο λεπτό έντερο. Συμπτώματα της νόσου:

• Η ναυτία και ο εμετός, τα θραύσματα των προνυμφών παρασίτων μπορούν να παρατηρηθούν στο εμετό.
• διάρροια και δυσκοιλιότητα.
• απώλεια βάρους και όρεξη ·
• σπασμοί και κοιλιακός πόνος.
• πρωκτικό κνησμό.
• ζάλη και πονοκεφάλους.
• αϋπνία και διέγερση.
• Με τη διάταξη των προνυμφών στον εγκέφαλο, αναπτύσσεται η κυστεγισμό, η οποία εκδηλώνεται με εξασθενημένη ομιλία, επιληψία, παραλήρημα, ψευδαισθήσεις, απώλεια συνείδησης.
• Κατά τη διάρκεια της μετανάστευσης του παρασίτου, είναι σε θέση να διεισδύσει στα μάτια, την καρδιά και τους πνεύμονες.

Ευελιτόκοκρωση

Ο αιτιολογικός παράγοντας της νόσου είναι το ελμίνθι της ταινίας Echinococcus. Το σκουλήκι είναι επικίνδυνο στο ότι είναι σε θέση να σχηματίσει μια κύστη σχεδόν σε οποιοδήποτε εσωτερικό όργανα: καρδιά, ήπαρ, εγκέφαλο, πνεύμονες κλπ. Η ασθένεια είναι πολύ ύπουλη, αφού η πρώτη φορά είναι εντελώς ασυμπτωματική και παρατηρούνται ήδη κλινικές εκδηλώσεις στα μεταγενέστερα στάδια του σχηματισμού ενός Echinococcal cyst.

Συμπτώματα της νόσου:

• την εμφάνιση του πόνου στον τόπο σχηματισμού κύστεων.
• αδυναμία, αυξημένη κόπωση, υπνηλία.
• αλλεργία στο δέρμα με τη μορφή κνίδωσης και κνησμού.
• Οι παραβιάσεις στο έργο του προσβεβλημένου οργάνου: Εάν επηρεαστεί το ήπαρ, τότε η όρεξη επιδεινώνεται, η ναυτία και ο εμετός εμφανίζονται, εάν επηρεαστούν οι πνεύμονες, τότε υπάρχει δυνατή η δύσπνοια, η αύξηση της θερμοκρασίας,
• Όταν μια ρήξη κύστη, τα παράσιτα εξαπλώνονται με μεγάλη ταχύτητα σε όλα τα εσωτερικά όργανα και συστήματα, τα οποία μπορούν να οδηγήσουν σε πολύ σοβαρές επιπλοκές και ακόμη και στον θάνατο του ασθενούς.

Κυψελίδα

Ο αιτιολογικός παράγοντας της νόσου είναι η ταινία κυψελίδων. Αυτή η ασθένεια θεωρείται υποτονική: από τη στιγμή της λοίμωξης μέχρι την ανάπτυξη της νόσου μπορεί να περάσει 10 ή περισσότερα χρόνια. Συμπτώματα της νόσου:

• Δερματολογικές εκδηλώσεις: δερματική κνησμό και κνίδωση.
• πικρία στο στόμα, ναυτία.
• πόνο και αίσθηση σοβαρότητας στο δεξιό υποχονδρικό.
• Κολικό του ήπατος;
• Στο ήπαρ υπάρχει σφραγίδα.
• απώλεια βάρους ·
• αδυναμία και κακουχία?
• Όταν το παράσιτο εντοπίζεται στον εγκέφαλο, παρατηρούνται σοβαρές πονοκεφάλους και ζάλη.

Λασμπίωση

Η ασθένεια αναπτύσσεται ως αποτέλεσμα της μόλυνσης του ανθρώπινου σώματος με εντερική λαμάλα. Μερικές φορές εμφανίζεται ασυμπτωματική μεταφορά, χωρίς προφανή σημάδια της νόσου. Συμπτώματα:

• Παραβιάσεις στο έργο της γαστρεντερικής οδού: ναυτία, έμετος, φούσκωμα, διάρροια και δυσκοιλιότητα.
• συγκεκριμένοι πόνοι στον ομφαλό.
• απώλεια της όρεξης, μετεωρισμός.
• πυρετός;
• γενική κόπωση, μείωση της απόδοσης ·
• ευερεθιστότητα και νευρικότητα.
• Δέρμα φαγούρα.

Αμοιβίδα

Αυτή η ασθένεια προκαλείται από ιστολογική AMOEA. Μερικές φορές τα συμπτώματα της νόσου μπορεί να απουσιάζουν εντελώς, και μερικές φορές αντίθετα, να εκδηλωθούν πολύ έντονα. Τα συμπτώματα εκδηλώνονται με δύο μορφές: εντερική και εξωσχολική. Στην εξωαισθητική μορφή αμοιβίας, στους πνεύμονες, στον εγκέφαλο, στο γεννητικό σύστημα, το δέρμα επηρεάζεται, αλλά η εντερική μορφή είναι πιο συχνά κοινή.

Συμπτώματα της εντερικής αμοιβίας:

• οδυνηρή διάρροια, με συχνές κλήσεις (έως και 20 φορές), μερικές φορές με αίμα.
• στομαχόπονος;
• αύξηση των δεικτών θερμοκρασίας ·
• εμετός και ναυτία.
• Απώλεια της όρεξης.

Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, τα συμπτώματα της νόσου μπορούν να εξαφανιστούν ανεξάρτητα, για λίγο, στη συνέχεια να εκδηλωθούν με ανανεωμένη σφριγηλότητα.

Σισοϊσμός

Ο αιτιολογικός παράγοντας της νόσου είναι ένα αιμοσφαιρόμενο αιμοστατικό επίστρωμα ενός σχιστού. Η ασθένεια έχει αρκετά στάδια ανάπτυξης:

• Σε πρώιμο στάδιο, ο ασθενής αναπτύσσει αλλεργικές αντιδράσεις, οι οποίες εκδηλώνονται με εξανθήματα και πρήξιμο, βήχα με αιμόπτυση, η οποία έχει παροξυσμικό χαρακτήρα, με γενική κακουχία και πόνο στις αρθρώσεις και τους μυς.
• ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΣΥΝΟΛΟΓΙΩΝ прroNEC, тсшш а а а а а τροφή рз при почеwиуссннии, ччащение мочеwпссания, нчное и д д τροφή дне недарood очи?
• Υπάρχουν ιδιαίτερα δύσκολες περιπτώσεις που οδηγούν στο θάνατο του ασθενούς.

Υπάρχουν πολλά συμπτώματα παρασίτων στο ανθρώπινο σώμα. Χωρίς εργαστηριακές εξετάσεις, μόνο με βάση τα ίδια τα συμπτώματα, είναι αδύνατο να διαγνωστεί η παρουσία παρασίτων στο σώμα. Η σοβαρότητα των συμπτωμάτων εξαρτάται κυρίως από τους προστατευτικούς μηχανισμούς ενός ατόμου, από τον τόπο ανάπτυξης του παρασίτου και του τύπου του.

Μέθοδοι διάγνωσης παρασίτων

Άμεσες μέθοδοι: Ανάλυση Calais, Ανάλυση ούρων, απόξεση της περιθωριακής περιοχής, υποτύρη -γεμίζοντας φαλάγγες, ανάλυση των πτυέλων και του δωδεκαδακτυλικού περιεχομένου.

Για να μελετηθεί η παρουσία παρασίτων στο σώμα, χρησιμοποιείται επίσης το UZD.

Έμμεσες μέθοδοι: X -ray, μορφολογική, υπερηχογράφημα, βιοψία.

Μέθοδοι βιοατονίας: Μέθοδος Foll, v.